Winners - Greece
10 - 12 years old - Iapetus
Authors:
Panos Fasoulopoulos
Georgia Fasoulopoulos
Μια φορά και έναν καιρό, όταν η ζωή έψαχνε το νόημά της σε μια γέννηση και ο χρόνος ήταν υπαρκτός, αλλά απροσδιόριστος, μια καυτή πυγολαμπίδα έσκασε και γεννήθηκαν τα αστέρια, οι γαλαξίες και το ηλιακό μας σύστημα.
Κάπως έτσι γεννηθήκαμε κι εμείς, δύο μικρά παιδιά στον αστερισμό των διδύμων, όπως και αυτό το δίδυμο φεγγάρι, που μεγάλωσε δίπλα στον αδερφό του Κρόνο παρ’ όλες τις εντάσεις και τα απροσδιόριστα αστρονομικά συμβάντα!.
“Εμείς τα διδυμάκια ήρθαμε σαν άγγελοι σ’ έναν κόσμο ηθικό, αγγελικά πλασμένο”, όπως λέει και ο ποιητής. Άραγε να είναι έτσι και η δημιουργία;
Μέσα, λοιπόν, στο σύμπαν ,είναι κι ένας δορυφόρος, που παλεύει ασταμάτητα να κρατηθεί γύρω από την τροχιά του Κρόνου, ο Ιαπετός. Αυτή η καταπληκτική διχρωμία του, που την χωρίζει μία τεράστια κορυφογραμμή, δύο φορές μεγαλύτερη σε ύψος απ’ ότι το γήινο Έβερεστ, μοιάζει πολύ με την δική μας ύπαρξη!
Η μυστηριώδης απόχρωσή του θυμίζει το αρχαίο ρητό «Ουδέν καλόν αμιγές κακού», το κινέζικο σύμβολο yin-yang και απεικονίζει την δική μας προσωπικότητα, τη διαφορετικότητα.
Μοιάζει με καρύδι γιατί κάποτε συνέβησαν τεράστιες αναταράξεις και κοσμογονικά γεγονότα. Ο Ιαπετός περιπλανήθηκε κοντά στο σύστημα των δακτυλίων του Κρόνου και κάποια στιγμή «βομβαρδίστηκε άγρια». Τότε εκατομμύρια κρατήρες δημιουργήθηκαν σε κάθε δευτερόλεπτο συμμετρικά της κορυφογραμμής του άστρου.
Αυτές τις γεωλογικές ιδιαιτερότητες θέλουμε το Cassini να φωτογραφήσει με τις ειδικές κάμερες και φασματόμετρα που διαθέτει ώστε να έχουμε καλύτερη αντίληψη για τη δημιουργία τους.
Όλα αυτά σε κάνουν να σκέφτεσαι πως η δημιουργία είναι ένα τέλειο συμβάν, ένα θαύμα! Πόσο, αλήθεια, μας μοιάζει αυτό το μοναδικό φεγγάρι! Οι κρατήρες του έχουν σχήμα εξαγώνου. Μας θυμίζει κυψέλες γεμάτες με κερήθρα και μέλι, τόσο που, αν το είχαμε στο χέρια μας, θα το τρώγαμε!
Όπως σε όλες τις ιστορίες και τα παραμύθια δίνουμε ένα όνομα , έτσι και τώρα δανειστήκαμε τ’ όνομα ενός από τους Έλληνες μυθολογικούς Τιτάνες.
Ο Ιαπετός ήταν γιος του Ουρανού και της Γαίας, παντρεύτηκε την Ωκεανίδα Κλυμμένη και από την ένωσή τους γεννήθηκαν τέσσερα προικισμένα παιδιά.
Ο Ιαπετός νικήθηκε από τον Δία στην Τιτανομαχία και ρίχτηκε στα Τάρταρα . Ίσως ο Ιαπετός να ήταν ο δημιουργός του ανθρώπινου γένους, αφού ο Δευκαλίωνας, ο εγγονός του , δημιούργησε τους ανθρώπους μετά τον κατακλυσμό.
Εμείς, τα διδυμάκια πιστεύουμε ότι αυτό το καταπληκτικό φεγγάρι είναι όλο δικό μας, διότι αντιπροσωπεύει την ύπαρξή μας ολόκληρη!
Νιώθουμε το γλυκό κρύο από τις χιονονιφάδες, παίζουμε μέσα στο σύννεφο της άσπρης αστρόσκονης και τα πρόσωπά μας φωτίζουν τη μαύρη πλευρά του φεγγαριού μας.
Θα θέλαμε να μπαίναμε σε ένα διαστημόπλοιο και να γνωρίζαμε από κοντά το κολλητό μας φιλαράκι, που μελετήσαμε τόσο πολύ ανακαλύπτοντας πως ο κόσμος είναι τόσο μικρός μέσα στο μεγαλείο του!
Μέχρι να συμβεί ,εμείς τα δύο παιδιά θα συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε «πως κρατάμε τον Κόσμο σ’ έναν κόκκο άμμου, τον Ουρανό σ’ ένα αγριολούλουδο, το Άπειρο στην παλάμη μας και την αιωνιότητα σε μία στιγμή», όπως έλεγε κάποιος ονειροπόλος ποιητής…
10 - 12 years old - Iapetus
Author: Panagiotis Kasteroudis
Από τους τρεις στόχους τους οποίους τέθηκαν για το Cassini – Huygens για το 2014 πιστεύω πως ο καταλληλότερος είναι ο δορυφόρος του Κρόνου ,ο Ιαπετός. Υποστηρίζω αυτή την άποψη λόγω του ότι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Ιαπετού είναι κάθε άλλο παρά συνηθισμένα.
Ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά ,το οποίο τον κάνει μοναδικό, είναι το γεγονός ότι η μια πλευρά του –η φωτεινή – είναι 10 φορές πιο λαμπρή από την άλλη .Επιπλέον η σκοτεινή πλευρά διχοτομείται από μια κορυφογραμμή μήκους 1300km,πλάτους βάσης 10 km και το ύψος της ψηλότερης κορυφής της μεγαλύτερο από 20 km, περίπου 4 φορές το ύψος του όρους Κιλιμάντζαρο. Οι επιστήμονες για την ερμηνεία του φαινομένου αυτού διατύπωσαν μια θεωρία η οποία υποστηρίζει ότι τα δυο γεγονότα που αναφέρθηκαν παραπάνω συνδέονται. Αναφέρει συγκεκριμένα πως κάποτε ο Ιαπετός εισήρθε σε κάποιο δακτύλιο του Κρόνου. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να σφυροκοπηθεί άγρια και ανελέητα από διάφορα υλικά (σκόνη, κομμάτια πάγου και βράχου) τα όποια περιστρέφονταν σε αυτόν τον δακτύλιο .Τα υλικά αυτά συσσωρευόμενα σχημάτισαν την κορυφογραμμή. Παράλληλα ,κατά την θεωρία αυτή, σκόνη αναμιγμένη με πάγου οποίος έλιωσε κατά την πρόσκρουση, δημιούργησαν μια προσωρινή ατμόσφαιρα προχωρώντας προς τους πόλους του, η οποία μέσα της περιείχε όλη την σκόνη και τα άλλα ελαφριά υλικά. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα τα υλικά αυτά εναποτεθήκαν στην επιφάνεια του Ιαπετού, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η γνωστή σκοτεινή πλευρά του, η οποία δεν είναι παρά μια επίστρωση βάθους μόλις ενός μέτρου. Μια λιγότερο περίπλοκη θεωρία λέει πως η κορυφογραμμή του είναι παράγωγο της σταδιακής επιβράδυνσης της περιστροφής του. Οι θεωρίες όμως αυτές μπορούν να χαρακτηριστούν ελλιπείς, επειδή δεν εξηγούν το εξαιρετικά περίεργο σχήμα του Ιαπετού – πεπλατυσμένο στους πόλους του και συμπιεσμένο στα πλευρά του.
Συνοψίζοντας, βλέπουμε πως υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που μπορούμε να εξηγήσουμε για τον Ιαπετό με την βοήθεια του Cassini – Huygens φωτογραφίζοντας με ακρίβεια την σκοτεινή και την φωτεινή πλευρά του αλλά και την κορυφογραμμή του, έτσι ώστε να ανακαλύψουμε τους παράγοντες που διαμόρφωσαν το έδαφος του .Επίσης είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν ακόμη μυστικά που περιμένουν να βγουν στο φως. Άλλωστε ο Ιαπετός, σε αντίθεση με τους ανθρώπους, δεν κρατά κρυφή την σκοτεινή του πλευρά.
10 - 12 years old - Saturn
Authors:
Kanella Mitev
Petros Guri
Το πιο εντυπωσιακό ουράνιο σώμα που έχουμε δει σε φωτογραφίες είναι ο άρχοντας των δαχτυλιδιών!
Από τη μυθολογία στο σχολείο μάθαμε ότι ήταν Τιτάνας. Επειδή φοβόταν ότι κάποιο παιδί του μπορεί να πάρει το θρόνο, κατάπινε τα μωρά που γένναγε η γυναίκα του η Ρέα. Αυτή όμως τον ξεγέλασε και του έδωσε μια φασκιωμένη πέτρα στη θέση του Δία. Σκεφτήκαμε κι εμείς να τον ξεγελάσουμε και να στείλουμε το διαστημόπλοιο ανάμεσα στους δακτυλίους του για να τον φωτογραφήσει από πιο κοντά.
Το ταξίδι όμως είναι επικίνδυνο γιατί οι δακτύλιοι αποτελούνται από κομμάτια πάγου και πέτρες, που κινούνται με ασύλληπτες ταχύτητες . Αν έστω μια πέτρα χτυπήσει το Cassini τότε αυτό θα είναι η απόλυτη καταστροφή! Θα στερηθούμε τις πολύτιμες πληροφορίες και φωτογραφίες που θα μας έστελνε.
Θέλουμε λοιπόν το σκάφος να χρησιμοποιήσει την ευρυγώνια κάμερα για τον πλανήτη και τους δακτυλίους και την κάμερα μικρής γωνίας να εστιάσει σε μικρότερες περιοχές για περισσότερες λεπτομέρειες.
Το Cassini θα είναι χιλιάδες μάτια που θα αποτυπώσουν κάθε κρυφή γωνιά του Κρόνου. Θα στραφεί και στην πίσω σκοτεινή πλευρά που δε μπορούμε να δούμε με τηλεσκόπια. Οι κάμερες θα φτιάξουν ένα τεράστιο παζλ με την κρυμμένη ομορφιά του αέριου γίγαντα. Αυτός είναι ένας δεύτερος λόγος που θέλουμε να τον φωτογραφήσουμε.
Ο Γαλιλαίος όταν τον είχε δει στο τηλεσκόπιο νόμιζε ότι οι δακτύλιοι ήταν τα αυτιά του. Εμείς φανταστήκαμε ότι χορεύει χούλα χουπ με το στεφάνι γύρω του! Μα πώς γυρίζουν γύρω του χωρίς να στηρίζονται πουθενά!
Έτσι μας γεννήθηκε η επιθυμία να κρεμάσουμε στην τάξη μας μια αφίσα του Κρόνου και να θαυμάσουμε την απίστευτη ομορφιά του. Το σκάφος θα μας βοηθήσει τραβώντας λεπτομέρειες και οι ειδικοί επιστήμονες θα τις επεξεργαστούν.
Περιμένουμε με ανυπομονησία το πανέμορφο κάδρο που θα μας ταξιδεύει στο διάστημα την ώρα του μαθήματος. Και ποιος ξέρει ! Μπορεί να γίνει αφορμή κάποιος μαθητής να γίνει αστροναύτης και να ταξιδέψει στον Κρόνο!
13 - 15 years old - Dione
Author: Marios Michalitsis
Ο Κρόνος είναι ο έκτος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος και μάλιστα ο δεύτερος πιο μεγάλος .Είχε παρατηρηθεί ήδη στους προϊστορικούς χρόνους από τους αρχαίους αστρονόμους, 5000 χρόνια πριν, και αποτελεί από τότε ένα ουράνιο σώμα τεράστιου ενδιαφέροντος για τους ανθρώπους, με αποτέλεσμα τα χαρακτηριστικά του να αποτελούν ακόμα , ένα θέμα τεράστιας σημασίας και επιστημονικής μελέτης .
Ανήκει στους λεγόμενους Γίγαντες Αερίων και έχει πολλά χαρακτηριστικά, με πιο ιδιαίτερα τους δακτυλίους του ,την πυκνότητά του ,που είναι οκτώ φορές μικρότερη από αυτή της Γης , καθώς όμως και την ατμόσφαιρά του, την εσωτερική του δομή, το σχήμα του που μοιάζει με μια τεράστια μπάλα του γκόλφ,τους δορυφόρους του, τα παχιά στρώματα αερίων του και τις πολικές του δομές. Έτσι από όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του Κρόνου, πιστεύω ότι ο διαστημικός δορυφόρος Cassini-Huygens πρέπει να επικεντρωθεί στην παρατήρηση του φυσικού δορυφόρου του πλανήτη, τη Διώνη.
Η Διώνη (ή αλλιώς Κρόνος IV) είναι ένας από τους 69 φυσικούς δορυφόρους του Κρόνου και μάλιστα ο τέταρτος μεγαλύτερος, καθώς η διάμετρός του φτάνει τα 1.120 χιλιόμετρα.
Παράλληλα, η επιφάνειά της είναι γεμάτη ανοίγματα, ρήγματα και κρατήρες, ελικοειδείς κοιλάδες και φωτεινές γραμμές.
Βέβαια ,είναι γνωστό ότι χωρίς το στοιχείο του νερού δε μπορεί να δημιουργηθεί ζωή, όμως μιας και το μεγαλύτερο μέρος της Διώνης αποτελείται από πάγο, δηλαδή στερεοποιημένο νερό, είναι πιθανό να υπάρχει κάτω από αυτό το στρώμα, ένας μεγάλος ανεξερεύνητος ωκεανός.
Λαμβάνοντας υπόψη μας όλες τις παραπάνω διαπιστώσεις ,τεκμηριώνω την επιλογή μου, μιας και η τοποθέτηση του Cassini στη Διώνη θα μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε πολλά παραπάνω για τη ζωή στο πλανητικό μας σύστημα . Αν είμαστε αφοσιωμένοι, εργατικοί και δουλεύουμε ομαδικά - και η τεχνολογία μπορέσει να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο διευκολύνοντας την εξερεύνηση άλλων γαλαξιών - το Cassini θα μπορέσει να αποδειχτεί ακόμη πιο χρήσιμο δικαιολογώντας την επιμονή και την επιλογή των επιστημονικών ομάδων που το δημιούργησαν.
13 - 15 years old - Iapetus
Author: Anna Zarotiadou
Από τις 25 Οκτωβρίου 1671, όταν ο διάσημος αστρονόμος Τζιοβάνι Ντομένικο Κασίνι ανακάλυψε τον Ιαπετό, έχει περάσει πολύς καιρός. Εντωμεταξύ, η επιστήμη έχει κάνει τεράστια άλματα, τα οποία κάποιος σύγχρονος του Κασίνι δε θα μπορούσε να διανοηθεί. Επομένως, μήπως ήρθε η στιγμή να ερευνηθεί διεξοδικότερα αυτός ο επιστημονικά ενδιαφέρων δορυφόρος;
Όταν στρέψουμε το βλέμμα στους εξωτερικούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, θα ανακαλύψουμε θαυμαστούς κόσμους που περιφέρονται εκατομμύρια χρόνια στη σκοτεινή και παγωμένη σιωπή του χώρου και του χρόνου. Ένα τέτοιο μέρος είναι και ο από πολλές πλευρές αινιγματικός δορυφόρος του Κρόνου, ο Ιαπετός ή αλλιώς Κρόνος VIII. Οι πρώτες φωτογραφίες του, που προήλθαν από το Voyager 2 το 1981, προκάλεσαν έκπληξη και περιέργεια στους επιστήμονες για πολλούς λόγους. Για παράδειγμα, πώς εξηγείται η ύπαρξη μίας τέλειας κορυφογραμμής ψηλότερης από το διπλάσιο τού μεγαλύτερου υψομέτρου που υπάρχει στον πλανήτη μας, σε ένα φεγγάρι με διάμετρο πολύ μικρότερη από τη μισή της Σελήνης; Και τι δικαιολογεί αυτή την παράξενη διχρωμία του Ιαπετού, η οποία χωρίζει το ουράνιο σώμα στις δύο περιοχές, την Cassini Regio και τη Roncevaux Terra και του δίνει την όψη του συμβόλου Yin Yang; Ίσως τελικά η Αμερικανίδα αστρονόμος Carolyn Porco είχε δίκιο και τα παραπάνω ερωτήματα συνδέονται, σύμφωνα με την παρατήρησή της ότι η τεράστια αυτή κορυφογραμμή διχοτομεί με απόλυτη ακρίβεια την σκούρα περιοχή. Επιπροσθέτως, η γιγαντιαία κορυφογραμμή ακολουθεί στενά τον Ισημερινό του Ιαπετού, γεγονός που δεν παρατηρείται πουθενά αλλού στο ηλιακό σύστημα.
Ωστόσο, το πέπλο μυστηρίου που καλύπτει τον τρίτο μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου και ενδέκατο μεγαλύτερο στο Milky Way, εξαπλώνεται πέραν των δύο προαναφερθέντων αινιγμάτων. Αρχικά, αξιοπερίεργη είναι η πυκνότητα του Ιαπετού, αφού έχει το ελαφρύτερο μείγμα σε σχέση με άλλους μεγάλους δορυφόρους στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα. Με δεδομένη την παραπάνω πυκνότητα και με σύσταση κατά 80% από πάγο και μόλις κατά 20% από πετρώματα, μήπως είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο της ύπαρξης ζωής σε αυτό το ουράνιο σώμα; Ένα ακόμη σκέλος του μυστηρίου αφορά στις τεράστιες παγο-κατολισθήσεις. Δεν εξηγούνται με τα υπάρχοντα γεωλογικά μοντέλα των επιστημόνων και έχουν ανιχνευθεί πολλές για να περάσουν απλά απαρατήρητες• επομένως σίγουρα αποτελούν έναν «πόλο έλξης» για την επιστημονική κοινότητα.
Η θερμοκρασία του κυμαίνεται από -173ο C έως -143ο C. Οπότε αντιλαμβανόμαστε όλοι πως με τη σημερινή οικονομική κρίση θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να ζεσταθούμε εκεί, ακόμη και αν δουλεύαμε πέντε μέρες την εβδομάδα, λαμβάνοντας, βέβαια, υπόψη πως μία μέρα στον Ιαπετό αντιστοιχεί σε παραπάνω από 79 γήινες!!! Και εφόσον βρήκαμε τι θα κάνουμε τις καθημερινές, αν μπορέσουμε κάποτε να ζήσουμε στον Ιαπετό, το Σαββατοκύριακο θα μπορούμε να ατενίζουμε τα υπέροχα δακτυλίδια του Κρόνου, αφού ο Ιαπετός είναι το μόνο μεγάλο φεγγάρι από το οποίο είναι ορατά, και αυτό εξαιτίας της ασυνήθιστα μακρινής, κεκλιμένης τροχιάς του.
Ο c, λοιπόν, που πήρε το όνομά του από τον ομώνυμο τιτάνα της ελληνικής μυθολογίας, έχει τα δικά του γεωλογικά μυστικά. Με τη βοήθεια του Cassini – Huygens θα πέσει άπλετο φως στα παράδοξα ζητήματα που αφορούν αυτόν τον …εκκεντρικό και περίεργο δορυφόρο. Συνεπώς, είναι μακράν ο ιδανικότερος στόχος για επιστημονική έρευνα.
13 - 15 years old - Dione
Author: Efstathia - Leukothea Papadiamanti
Στην αρχαία ελληνική μυθολογία ο Κρόνος ήταν ο πατέρας του Δία, της 'Ήρας, της Εστίας, της Δήμητρας, του Πλούτωνα και του Ποσειδώνα. Tο όνομά του δόθηκε προς τιμήν του στον 6ο από τον ήλιο και 2ο μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος τον Κρόνο (αγγλ: Saturn). Ο Τιτάνας Κρόνος είχε, μεταξύ άλλων, αδελφή του τη Διώνη-κόρη του Ουρανού και της Γαίας, μετέπειτα μητέρα της Αφροδίτης. Δεν είναι καθόλου τυχαίο λοιπόν, που ο 4ος μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου ονομάστηκε Διώνη. Η Διώνη είναι ένας από τους 62 δορυφόρους του πλανήτη Κρόνου-η άλλη ονομασία της σήμερα είναι Κρόνος ΙV. Ανακαλύφθηκε στις 21 Μαρτίου 1684 από τον Ιταλό αστρονόμο Giovanni Cassini (από τον οποίο πήρε και το όνομα του ο τεχνητός δορυφόρος του Κρόνου). Έχει διάμετρο 1.120 χλμ. και η μέση της απόσταση από τον Κρόνο είναι 377.400 χλμ. Η Διώνη αποτελείται από πάγο. Το 1/3 της συνολικής της μάζας αποτελεί ο βραχώδης πυρήνας της. Αυτά και μόνο είναι εκκεντρικά ικανά για να στρέψουμε την προσοχή μας στο 2ο στόχο του διαγωνισμού.
Πριν από δύο χρόνια το διαστημόπλοιο Cassini περνώντας σε μικρή απόσταση από τη Διώνη κατάφερε να συλλέξει δεδομένα που θα μας βοηθήσουν να αντλήσουμε ενδιαφέρουσες επιστημονικές πληροφορίες γι' αυτήν. Διαπιστώθηκε έτσι ό,τι ο δορυφόρος περιβάλλεται από ένα πάρα πολύ λεπτό και αραιό στρώμα οξυγόνου, το οποίο αναπτέρωνε τις ελπίδες όλης της ανθρωπότητας για την ανακάλυψη εξωγήινων μικροοργανισμών, καθώς απ' όσο γνωρίζουμε, το κύριο συστατικό για την ύπαρξη της ζωής είναι το οξυγόνο. Η ύπαρξη οξυγόνου στη Διώνη φαίνεται να οφείλεται στην απελευθέρωση μοριακού οξυγόνου και υδρογόνου που προέρχεται από την εκπομπή ισχυρής ακτινοβολίας, η οποία διασπά τα μόρια νερού στον πάγο που καλύπτει τους δορυφόρους. Βέβαια η Διώνη, δεν διαθέτει υγρό νερό και έτσι οι πιθανότητες συντήρησης ζωής σε αυτήν είναι ελάχιστες. Παρ' όλα αυτά και σε άλλους δορυφόρους στο σύστημα του Κρόνου εικάζεται πως κάτω από το κάλυμμα πάγου που τους περιβάλλει κρύβεται ένας υγρός ωκεανός.
'Όπως είναι φυσικό, όλα αυτά είναι εξαιρετικά σημαντικά για την επιστήμη, την αστρονομία καθώς και την βιολογία αφού δημιουργούνται ελπίδες για την ύπαρξη ζωής-τουλάχιστον με τον τρόπο που την ξέρουμε
σήμερα - πέρα από τη Γη.
Η όλη θεωρία για την δημιουργία οξυγόνου, πιστεύεται πως οφείλεται στο "βομβαρδισμό'' της Διώνης από ιόντα που προέρχονται από την μαγνητόσφαιρα του Κρόνου, τα οποία μεταφέρουν μοριακό οξυγόνο στην ατμόσφαιρα της. Προσωπικά, ο κυριότερος λόγος για τον οποίο επέλεξα τη μελέτη των μετρήσεων της Διώνης είναι γιατί την βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα λόγω του πλήθους των ανακαλύψεων σχετικά με αυτήν. Κατά τη γνώμη μου, φωτογραφίζοντας τη Διώνη οι επιστήμονες θα μπορέσουν να συλλέξουν περισσότερα σημαντικά στοιχεία για την δημιουργία και την ύπαρξη οξυγόνου και κατά συνέπεια την συνέχιση της ζωής στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα.
Αξιοσημείωτο είναι, ότι η συγκέντρωση οξυγόνου στην ατμόσφαιρα της Διώνης είναι ίδια με εκείνη της γήινης ατμόσφαιρας και επιπλέον πως ίσως το οξυγόνο δεν είναι αρκετό για την συντήρηση της ζωής. Επιπρόσθετα, επιβεβαιώνεται η θεωρία παραγωγής οξυγόνου σε άλλα ουράνια σώματα εκτός της Γης κα μάλιστα με τρόπους διαφορετικούς των μέχρι πρώτιστα διαδεδομένων -φωτοσύνθεση, αεροβική αναπνοή. Αυτό κατά την άποψη μου εισάγει μια καινοτομία στην μελέτη της δημιουργίας και της συνέχισης της ζωής διότι συμπεραίνουμε πως παρά των όσων προαναφέρθηκαν το οξυγόνο
δεν προϋποθέτει την ύπαρξη ζωής.
Για να συνοψίσω διαπιστώνω πως, όλα τα παραπάνω είναι αρκετά ενδιαφέροντα ώστε να στρέψουμε την προσοχή μας στον 2ο στόχο του διαγωνισμού επειδή κατά τη γνώμη μου έχει μέγιστο επιστημονικό ενδιαφέρον. Άρα λοιπόν, το Cassini πιστεύω πως πρέπει να παρακολουθήσει, να φωτογραφήσει και να καταγράψει τη Διώνη, τη διαστημική Τιτανίδα.
16 - 18 years old - Iapetus
Author: Stefanos Stamatis Achlatis
ΙΑΠΕΤΟΣ
Πολλοί επιστήμονες έχουν ασχοληθεί με τον εντυπωσιακότερο πλανήτη του Ηλιακού μας Συστήματος, τον Κρόνο, τόσο με τον ίδιο όσο και με τους δακτυλίους και τους δορυφόρους του. Όμως, οι έρευνές τους εξελίχθηκαν με την βοήθεια του διαστημικό σκάφος Cassini το οποίο εκτοξεύθηκε το 1997 από την Γη με κατεύθυνση τον Κρόνο. Tο 1671, ο μεγάλος αστρονόμος Cassini, αφού έστρεψε το τηλεσκόπιο του στον Κρόνο, παρατήρησε ότι στην δυτική πλευρά του έβλεπε έναν μικρό δορυφόρο , αλλά στην ανατολική δεν μπορούσε να τον παρατηρήσει, μέχρι που το 1705 με την χρήση ενός βελτιωμένου τηλεσκοπίου τον παρατήρησε και από την Ανατολική πλευρά. Ο δορυφόρος αυτός είναι ο Ιαπετός.
Αρχικά, ο Ιαπετός ξεχωρίζει από το ιδιόμορφο σχήμα του, αφού έχει σχήμα καρυδιού. Tο σχήμα αυτό, οφείλεται στην ισημερινή κορυφογραμμή του, η οποία έχει μήκος είκοσι χιλιομέτρων και ύψος μεγαλύτερο του Έβερεστ! Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι τέτοιου είδους κορυφογραμμή παρατηρείται και σε δύο άλλους δορυφόρους του Κρόνου, στον Άτλαντα και στον Πάνα, όμως, μάλλον, στον Ιαπετό τα αίτια της δημιουργίας της είναι διαφορετικά από τους άλλους δορυφόρους, καθώς όλα δείχνουν ότι έχει τεκτονικές πλάκες στην ισημερινή κορυφογραμμή του . Συνεπώς, αξίζει να τον μελετήσουμε ώστε να βρούμε πως δημιουργήθηκε αυτή η ισημερινή κορυφογραμμή, και πιθανόν θα βγάλουμε σημαντικά συμπεράσματα όχι μόνο για τον τρόπο δημιουργίας του Ιαπετού και του Κρόνου, αλλά και γενικότερα για τον τρόπο δημιουργίας του Ηλιακού μας Συστήματος!
Άξιο αναφοράς, είναι ότι στον Ιαπετό η περίοδος περιφοράς του είναι ίση με την περίοδο περιστροφής του. Αποτέλεσμα είναι η μια πλευρά του Ιαπετού να είναι πάντα στραμμένη προς τον Κρόνο (εμπρόσθια) και η άλλη να μην γίνεται ορατή από αυτόν (οπίσθια). Αυτό ακριβώς το φαινόμενο παρατηρείται και στην Σελήνη. Εντοπίζουμε, λοιπόν, μια πολύ ενδιαφέρουσα ομοιότητα ανάμεσα στο σύστημα Κρόνου-Ιαπετού και Γής-Σελήνης , πού σημαίνει πως αν μελετήσουμε την κίνηση του Ιαπετού θα ανακαλύψουμε πολύ σημαντικές πληροφορίες και για το ίδιο χαρακτηριστικό της κίνησης της Σελήνης.
Επιπροσθέτως, Ο Ιαπετός είναι ο τρίτος μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου αλλά βρίσκεται σε πολύ μεγάλη απόσταση από αυτόν και έχει μια από τις πιο κεκλιμένες τροχιές των δορυφόρων του Κρόνου ! Τα αίτια ,όμως, δεν μας είναι ακόμη γνωστά συνεπώς, το Cassini με τις παρατηρήσεις του θα μπορούσε να ανακαλύψει μια πιθανή εξήγηση.
Επιπλέον, στον Ιαπετό υπάρχει διαφορετική λευκαύγεια (Albedo) ανάμεσα στα δύο ημισφαίρια του. Ενδεικτικά, το ημισφαίριο που παρατηρείται από την Γη όταν ο Ιαπετός βρίσκεται στην Δυτική μεριά του Κρόνου είναι δέκα φορές φωτεινότερο από το ημισφαίριο που παρατηρείται από την Ανατολική μεριά του Κρόνου . Το φωτεινό ημισφαίριο δηλαδή το οπίσθιο αποτελείται κυρίως από πάγο μάλλον σε ανάμιξη με στερεοποιημένα αέρια όπως το Μεθάνιο και είναι λευκού χρώματος , ενώ το σκοτεινό ημισφαίριο δηλαδή το εμπρόσθιο είναι σκούρου χρώματος και αποτελείται από πολύπλοκα οργανικά μόρια που προέρχονται είτε από έναν άλλο δορυφόρο του Κρόνου την Φοίβη , ή δημιουργούνται στον Ιαπετό από την επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας του Ήλιου πάνω στο Μεθάνιο. Επομένως, , το Cassini πρέπει να τον παρατηρήσει ώστε να ανακαλύψουμε τα αίτια της διαφοράς χρώματος , και επιπλέον μπορεί να βρούμε περισσότερα στοιχεία και τα πολύπλοκα οργανικά μόρια της σκοτεινής μεριάς του Ιαπετού.
Κλείνοντας , ο Ιαπετός για όλους αυτούς τους λόγους είναι η καλύτερη επιλογή για το Cassini, και παράλληλα γίνεται αντιληπτό ότι ένας φαινομενικά ασήμαντος δορυφόρος μπορεί να ξεκλειδώσει τα αρχέγονα μυστήρια του Ηλιακού μας Συστήματος.
16 - 18 years old - Iapetus
Author: Angelos Damos
Το ηλιακό μας σύστημα προκαλεί δέος σε όλο το μεγαλείο του καθώς φιλοξενεί φαντασμαγορικά ουράνια σώματα, γεμάτα με αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά.Υπεύθυνη να μας δώσει απαντήσεις για μερικά από αυτά ,όπως τον Κρόνο και τους θεαματικούς δορυφόρους του, είναι η διαστημική αποστολή Cassini-Huygens την οποία οφείλουμε να αξιοποιήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο προκειμένου να ικανοποιηθούν τα ερωτήματα που αιχμαλωτίζουν το ενδιαφέρον όλων. Θεωρώ πως η ορθότερη επιλογή για μελέτη είναι ο δορυφόρος του Κρόνου, ο Ιαπετός, διότι η εξερεύνηση του ενδέχεται να συμβάλλει στη λύση των μυστηρίων που τον διέπουν αποτελώντας το έναυσμα σπουδαίων αποτελεσμάτων για την επιστήμη της αστρονομίας.
Ανυπέρβλητη αίγλη στο ουράνιο αυτό σώμα έχει χαρίσει ένα μοναδικό δρώμενο το οποίο εκτυλίσσεται αποκλειστικά στο σύστημα του Κρόνου και των δορυφόρων του. Συγκεκριμένα, υπάρχει ισχυρή χρωματική αντίθεση στην επιφάνεια του δορυφόρου καθώς το ένα ημισφαίριο παρουσιάζεται αρκετά σκοτεινό σε σχέση με το άλλο. Εικάζεται πως το φαινόμενο αυτό είτε είναι αποτέλεσμα έλξης σκουρόχρωμης ύλης απο γειτονικό δορυφόρο είτε είναι απότοκος δραστηριότητας ηφαιστείου πάγου στην επιφάνειά του. .Ωστόσο, ο πραγματικός λόγος θα μπορούσε να είναι διαφορετικός και να κρύβεται βαθιά στα έγκατα της αφάνειας προσδωκόντας να αναδυθεί και να υποταχθεί στην προοδευτική εξέλιξη του ανθρώπινου γένους. Ελπίζουμε πως η μελέτη της ύλης αυτής από τη διαστημική αποστολή θα φανερώσει την αιτία του φαινομένου, αποκαλύπτοντας την δυνατότητα των επιστημόνων να διατυπώνουν ορθές θεωρείες.
Ένα άλλο εκπληκτικό φαινόμενο, που κυριαρχεί στην εικόνα του Ιαπετού, αποτελεί η πανύψηλη οροσειρά που δεσπόζει στο ισημερινό του. Η επιστημονική κοινότητα υποστηρίζει πως ο σχηματισμός της πιθανό να οφείλεται στη γρηγορότερη περιστροφή του δορυφόρου σε παλαιότερη χρονική περίοδο ή στην εκτόξευση μάζας πάγου από το έδαφος το οποίο αργότερα και στερεοποιήθηκε. Άν το διαστημόπλοιο συμβάλλει στην ανακάλυψη της σύστασης της επιφάνειας και των εσωτερικών στρωμάτων του δορυφόρου, ενδέχεται να είμαστε σε θέση να διαπιστώσουμε την προέλευση της οροσείρας και να αντλήσουμε πλήθος πληροφοριών σχετικά με το ανάγλυφο του εδάφους.
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η τροχιά του Ιαπετού, καθώς η περιστροφή του είναι γρηγορότερη από εκείνη του Τιτάνα, παρόλο που ο τελευταίος βρίσκεται κοντύτερα στον Κρόνο. Επίσης η τροχιά του παρουσιάζει το πιο κεκλιμένο επίπεδο, γεγονός ασυνήθιστο για έναν μεγάλο και ομαλό δορυφόρο. Εάν, επομένως το διαστημόπλοιο καταφέρει να συλλέξει πληροφορίες για τις αλληλεπιδράσεις του δορυφόρου με τα γειτονικά του σώματα, ίσως αποκαλυφθούν βαθιά μυστικά για το παρελθόν του, που έχουν καθορίσει την τροχιά του.
Ιδιαίτερη σχέση εμφανίζει ο Ιαπετός με τον πλανήτη του καθώς προβάλλει μόνο το ένα ημισφαίριο σε αυτόν. Το φαινόμενο αυτό θυμίζει έντονα το σύστημα Γης – Σελήνης και μας ενθαρρύνει να αναζητήσουμε περισσότερες πληροφοριές για την σχέση των δύο σωμάτων του συστήματος.
Τέλος, ας μην ξεχνάμε πως λόγω απόστασης, ο Ιαπετός είναι ο μόνος μεγάλος δορυφόρος που θα μπορούσε να μας εμφανίσει ικανοποιητικά τους δακτύλιους του Κρόνου. Έτσι, το διαστημόπλοιο θα μπορούσε να συλλέξει καταπληκτικές φωτογραφίες, αναγνωρίζοντας την μαγευτική θέα και εξυψώνοντας το θαυμασμό για τον Ιαπετό.
Ο Ιαπετός, καταληκτικά, εμφανίζει μοναδικά στοιχεία προκαλώντας βαθιά συναισθηματική ευχαρίστηση στον άνθρωπο αποτελώντας ένα μικρό θησαυρό, ένα παράδειγμα από την μαγεία του Σύμπαντος. Ο άνθρωπος αποζητά τη γνώση και προκειμένου να την κατακτήσει οφείλει να ενωθεί με το Σύμπαν, έχοντας ως όπλα τη νόηση και τη λογική!
16 - 18 years old - Dione
Authors:
Andriana Antonoglou
Anna Maria Vakiani
Δορυφόρος Διώνη: Ανεξερεύνητα μυστικά…
Στα πλαίσια του διαγωνισμού Cassini μας παρέχεται ως μαθητές η δυνατότητα να έρθουμε σε μία πρώτη επαφή με την επιστήμη της αστρονομίας, δίνοντάς μας την ευκαιρία να αντλήσουμε πληροφορίες διερευνώντας οι ίδιοι τα θέματα που μας ελκύουν. Σκοπός αυτής της έκθεσης είναι η καταγραφή τόσο των στοιχείων που γνωρίζουμε για τον δορυφόρο Διώνη όσο και των επιδιωκόμενων σκοπών στους οποίους θα δοθεί απάντηση μέσα από την περαιτέρω παρατήρηση αυτού του δορυφόρου.
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν , την διερεύνηση μας μέσα από τα ήδη υπάρχοντα γνωστά στοιχεία για τον δορυφόρο Διώνη. Η πιθανότητα ύπαρξης υδάτινων πάγων στην επιφάνειά του αποτελεί ένα αξιοσημείωτο γεγονός που θα ενδιέφερε τους επιστήμονες, καθώς η δυνατότητα ανάπτυξης ζωής ή ύπαρξής της στο παρελθόν θα μπορούσε να είναι πιθανή. Ιδιαίτερη αναφορά επιβάλλεται να γίνει και για την ύπαρξη ιόντων μοριακού οξυγόνου στην ανώτερη ατμόσφαιρά της, πληροφορία που αντλήθηκε από την αποστολή Cassini. Αυτή η διαπίστωση είναι ένας δεύτερος παράγοντας που μας κινεί , επίσης, τις υποψίες για την εξωγήινη δραστηριότητα ζωής.
Εκτός όμως από την πιθανότητα ύπαρξη ζωής ένα ακόμη ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι και η μορφολογία της επιφάνειάς της Διώνης που δείχνει την έντονη γεωλογική δραστηριότητά της στο παρελθόν. Επιπλέον από παρατηρήσεις του τηλεσκοπίου Hubble, λόγω της ανίχνευσης όζοντος , πιθανολογείται η παρουσία οξυγόνου.
Αξίζει στο σημείο αυτό να επισημανθούν και τα στοιχεία εκείνα τα οποία αποτελούν αναπάντητα ερωτήματα και είναι εκείνα που κίνησαν το ενδιαφέρον μας για την περαιτέρω διερεύνηση του δορυφόρου Διώνη. ‘Ένα πρώτο στοιχείο είναι η περιέργεια μας για την δυνατότητα εμφάνισης νερού σε ένα τέτοιο ουράνιο σώμα , καθώς αυτό θα ήταν μια ιδιαίτερα σημαντική γνώση και θα άλλαζε κατά πολύ τον τρόπο σκέψης μας σε σχέση με ποικίλα αστρονομικά θέματα σε συνδυασμό με τις ήδη υπάρχουσες θεωρίες. Επίσης αναρωτηθήκαμε ποια θα ήταν η δυνατότητα άντλησης φυσικού πλούτου από το υπέδαφος της Διώνης, όπως μεταλλεύματα η ακόμα και πετρέλαιο (με την προϋπόθεση της ύπαρξης μικροοργανισμών).
Η μελέτη της Διώνης θα βοηθήσει να απαντηθούν επιστημονικά ερωτήματα, βασικότερο των οποίων είναι το ενδεχόμενο της ύπαρξης εξωγήινης ζωής. Όχι απαραίτητα με τη μορφή που τη γνωρίζουμε στη γη (βασιζόμενη στον άνθρακα) , αλλά διευρύνοντας τον τρόπο σκέψης μας και λαμβάνοντας υπ’ όψιν την πρόσφατη ανακάλυψη της NASA (ζωή παραγόμενη από αρσενικό), θα μπορούσαμε να αντιληφθούμε ότι η ζωή έχει τη δυνατότητα να βασίζεται και σε άλλα χημικά στοιχεία. Επιπροσθέτως , αντλώντας πληροφορίες σε σχέση με την Διώνη θα μπορούσαμε να κάνουμε διάφορες συγκρίσεις με άλλα ουράνια σώματα του ηλιακού μας συστήματος, να διαπιστώσουμε τις επιμέρους διαφορές και τις τυχόν ομοιότητες τους.
Επομένως , η ανάγκη εξέτασης του δορυφόρου Διώνη αποτελεί ένα ενδιαφέρον θέμα που θα πρέπει να προσελκύσει το ενδιαφέρον όλων μας. Τόσο τα ήδη γνωστά στοιχεία όσο και τα αναπάντητα ερωτήματα στα οποία πρέπει να δοθεί απάντηση, προκαλούν την φαντασία μας και σίγουρα αποτελούν αντικείμενο έντονου ενδιαφέροντος και κινητικότητας από την πλευρά όλων των επιστημόνων. Γι’ αυτό προτείνουμε το Cassini να στρέψει «τα μάτια του» στη Διώνη.